تاپیک کلی زیر دریایی ها

[Marshal]

زير دريايي هاي خصوصي ــ پول بيشتر عمق بيشتر!

ديگر اتومبيل هاي اسپرت رويايي و جت هاي خصوصي را فراموش كنيد، زير دريايي ها وسيله نقليه جديد افراد فوق ثروتمند هستند. در دنياي 50 متر زير درياهاي آزاد يك اسباب بازي جديد و منحصر بفرد براي ثروتمندان وجود دارد. كه مي تواند بازار بالگردها و قايق هاي تندروي تفريحي را تحت تأثير قرار دهد.




زير دريايي هاي خصوصي از دو نفره گرفته تا زير دريايي هاي 450 متر مربعي با سرعت جاي خود را در بازار باز مي كنند.

شكل 1- فونيكس با ظاهر تأثيرگذار 80 ميليون دلار براي هر وسيله نقليه دريايي هماوردي بزرگ است.

شكل 2- طرحي از داخل زير دريايي فونيكس 1000

شكل 3- رندرطرح كامپيوتري از يك زير دريايي خصوصي كه اكنون در حال ساخت است.

البته هم اكنون افرادي مانند جيمز كامرور كارگردان آمريكايي، پائول آلن يكي از مؤسسين مايكروسافت و آقاي نفت ورسيه روهان آبر و ماويچ داراي زير دريايي هاي خصوصي هستند.




آقاي بروس جونز رئيس و مؤسس كمپاني up submarines مي گويد «مشتري هاي ما افراد معمولي نيستند بلكه افراد بسيار ثروتمند و مرفه هستند كه حتي نام بسياري از آنها فاش نشده است. امروزه همه مي خواهند كارهايشان را محرمانه انجام دهند و از جنجال رسانه ها دور باشند.»




جونز مي گويد كه از سال 1993 ميلادي براي اشخاص زير دريايي هاي خصوصي ساخته است و امروزه تقاضا براي زير دريايي هاي شخصي با خصوصيات منحصر به فرد افزايش پيدا كرده است.




در دنياي 100 ميليون دلاري وسايل نقليه آبي لوكس، زير دريايي هاي افراد فوق العاده پولدار را به دو دليل به سمت خود جذب مي كنند. بعضي از آنها بدنبال قلمروي جديدي هستند كه با حساب بانكي خود بتوانند آنرا فتح كنند. اما بيشتر آنها عاشق زيبايي هاي دنياي زير سطح آب هستند.


پنجره بزرگ زير دريايي مي تواند يك ميلياردر را در نزديكي يك كوسه نوك سياه قرار دهد يا آنها را در ميان برليان هاي مناطق مرجاني گرمسيري به گردش ببرد.


كمپاني Hawkes Ocean متخصص ساخت زير دريايي هاي دو نفره است كه مي تواند كف اقيانوس را تا عمق چند صد پا با سرعت 2 تا 4 متر بر ثانيه حفر كند. اين كمپاني اكنون در حال ساخت يك زير دريايي 1 ميليون دلاري است. چنين زير دريايي هايي براي عمليات گنج يابي يا پيدا كردن كشتي هاي غرق شده مدفون در كف دريا مناسب هستند.




به عنوان مثال كمپاني up submarine زير دريايي هاي خصوصي از محدوده 1 ميليون دلار با ظرفيت 2 نفر سرنشين تا 25 ميليون دلار با 15 اتاق كه مي تواند 20 روز زير آب بماند مي سازد.




همينطور كمپاني Crown jewel زير دريايي لوكس فونيكس 1000 را با 465 متر مربع فضاي داخل مي سازد كه داراي 4 طبقه است و مي تواند تا 300 متر زير سطح آب پايين رود.




در داخل اين زير دريايي همه چيز به صورت استادانه اي طراحي شده است و در آن اتاق موسيقي، ورزش، رستوران و تعداد زيادي اتاق خواب يافت مي شود شما هر آنچه كه بخواهيد براي داخل و خارج زير دريايي مي توانيد سفارش دهيد.




اگر اهل شكار كوسه هستيد مي توانيد يك تفنگ نيزه اي با هدايت ليزري سفارش دهيد، تا روي بدنه زير دريايي نصب شود.



حتي مي توانيد يك زمين بسكتبال در داخل آن سفارش دهيد. البته گرانترين زمين بسكتبال دنيا خواهد شد.


قيمت پايه براي زير دريايي فونيكس 1000 معادل 80 ميليون دلار آمريكاست، كه ساخت آن يك سال و نيم زمان ميبرد. فكر مي كنيد چند نفر در دنيا قادر به خريد اين زير دريايي باشند. و اگر اين زير دريايي قرار باشد در آبهاي ايالات متحده امريكا رفت و آمد كند بايد مجوز سازمان ABS (سازمان كشتيراني آمريكا) را كسب كند و يك ناخداي داراي گواهينامه از اين سازمان بايد آنرا هدايت كند.




البته بسياري از صاحبان اين زير دريايي ها دوست دارند خود هدايت زير درياييشان را به عهده بگيرند و به نظر مي رسد قوانين موجود براي آنها كافي نيست. و بايد كنترل بيشتري روي آنها صورت گيرد.

[روابط عمومی آکو فروم]

زیردریایی هسته ای کورسک

زیردریایی هسته ای کورسک ابعادی در حد یک استادیوم فوتبال و ارتفاعی برابر با یک ساختمان 8 طبقه داشت. کورسک به موشکهای هسته ای بالستیک و اژدرهای مافوق سریع اشکوال مسلح بود و کمتر زیردریایی هسته ای در زرداخانه غرب وجود داشت که از نظر توان و قدرت آتشی بتواند با آن برابری کند. اشکوال 10 بار از اژدرهای ساخت غرب سریعتر می باشد و شاید تنها ترس از این اژدرهای رعب آور بود که تراژدی کورسک را رقم زد.

ناخدا گنادی لیاچین فرمانده کورسک. عکس در سال 1999 گرفته شده است.

سال 2000؛ دریای بارنتز: با آغاز مانورهای دریایی روسیه دو فروند زیردریایی آمریکایی ،یو.اس.اس تولیدو و یو.اس.اس ممفیس، به این منطقه اعزام شدند تا اطلاعات دست اولی از توانایی های حریف جمع آوری کنند. علاوه برآمریکایی ها، یک فروند زیردریایی هسته ای بریتانیایی و یک فروند شناور اطلاعاتی نروژی هم در منطقه حضور داشت و ماهواره های جاسوسی دنیای غرب تمامی منطقه را به دقت زیرنظر گرفته بودند. روسها قصد داشتند تا سیستمهای تسلیحاتی جدیدی را در این مانور آزمایش کنند و کسب اطلاعات دست اول درباره آنها برای کشورهای غربی ،به ویژه آمریکا، حیاتی بود. بعضی منابع اطلاعاتی اظهار می کنند که روسیه از یک هیئت نظامی چینی دعوت کرده بود که از نزدیک شاهد مانور نظامی روسها باشند. شاید روسها قصد داشتند تا چینی ها را تحت تأثیر قراردهند تا معاملات تسلیحاتی جدیدی را پایه گذاری کنند.

عکسی از خدمه کورسک که کمی قبل از وقوع فاجعه در یک رژه نظامی گرفته شده است. نفر اول از سمت راست ناخدای کورسک می باشد.

در ساعت 8:51 روز شنبه 12 آگوست، ناخدای کورسک به کشتی سرفرماندهی "پترکبیر" اطلاع داد که عمق دریا می رود تا برای شلیک اژدرهایش آماده شود. در ساعت 11:28صدای انفجاری از انبار اژدرهای کورسک شنیده شد و آژیر خطر در زیردریایی روسی طنین افکن شد. 2 دقیقه و 15 ثانیه بعد صدای انفجار دیگری شنیده شد و کورسک راهی اعماق دریا شد. 23 خدمه نجات یافته کورسک رآکتورهای هسته ای را از کارانداختند و در قسمت عقبی زیردریایی ،که دریچه خروج اضطراری در آن قرارداشت، جمع شدند. تراژدی کلیدخورده بود.

کمی پس از قطع برق رآکتورها، سیستمهای تهویه هوا و روشنایی از کار افتادند و رشته امید این مردان به رسیدن کمک از خارج زیردریایی گره خورد؛ کمکی که هیچگاه به آنها نرسید. سروان کولسنیکوف ، که در میان نجات یافتگان ارشدترین افسر بود، اسامی هم قطارانش را بر دیواره کورسک نوشت. اندکی بعد، کولسنیکوف جملات زیر را به اسامی دوستانش اضافه کرد:
" اینجا برای نوشتن خیلی تاریک است اما من سعی می کنم احساسم را بیان کنم. به نظر می رسد که بختی برای نجات نداریم، 10 تا حداکثر 20درصد. بگذار دست کم امیدوار باشم که کسی این نوشته ها را خواهدخواند. اینجا اسامی کسانی که در قسمت نهم جمع شده اند وسعی در فرار دارند نوشته شده است. با احترام به همگی آنان، نیازی به ناامیدی نیست."

تمام شناورهای روسی که در منطقه بودند صدای 2 انفجار را ثبت کردند اما اقدامی برای نجات کورسک نکردند. آنها فکر می کردند که این صداها قسمتی از انفجارهای برنامه ریزی شده مانور است. در حقیقت، اولین زیردریایی ها نجات در ساعت 8:40 صبح فردا به محل غرق شدن کورسک رسیدند. پس از قطع ارتباط کورسک دریاسالار پوپوف ،فرمانده ناوگان دریای شمال و فرمانده مانور، دستور داد تا رزمناو هسته ای پترکبیر منطقه مانور را ترک کند. پس از آن، پوپوف با هلیکوپتر به خشکی بازگشت و برای چند ساعتی ناپدید شد.

یک ناوشکن روسی به محل حادثه رسید و در بالای سر کورسک ایستاد و شروع به پرتاب کردن بمبهای زیرآبی کرد. روابط عمومی ناوگان دریای شمال علت این انفجارها را دورنگه داشتن زیردریایی های خارجی از محل حادثه عنوان کرد. در آن زمان یک ایستگاه لرزه نگاری نروژی 40 انفجار را ثبت کرده بود.

رئیس جمهور وقت روسیه، ولادیمیر پوتین، کمکهای کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای بیرون کشیدن کورسک نادیده گرفت.. غواصان روسی8 روز پس از فاجعه به دریچه خروج کورسک رسیدند. غواصان تأیید کردند که داخل کورسک را آب فراگرفته و امیدی برای نجات بازماندگان حادثه نیست.

فرماندهان بریتانیایی در کنار دریاسالار پوپوف فرمانده ناوگان دریای شمال در زمان عملیات نجات

اما علت اصلی غرق شدن کورسک چه بود؟ امروزه 7 تئوری اصلی درباره غرق شدن کورسک وجود دارد:

1. تصادم و انفجار.
2. انفجار یکی از اژدرهای کورسک.
3. انفجار هیدروژن در باتریخانه کورسک.
4. شکست بدنه در اثر به سطح آمدن سریع زیردریایی(پرش نهنگ قاتل).
5. شبیه سازی عملیات نجات و انفجار در زمان شبیه سازی.
6. انفجار یک اژدر جدید در حین شلیک آزمایشی.
7. انفجار در اثر آتش خودی.

در این میان، جالبترین تئوری غرق شدن کورسک به دست زیردریایی های آمریکایی حاضر در منطقه است. دوستداران تئوری توطئه بیان می کنند که تولیدو در زمان غرق شدن کورسک در حال تعقیب زیردریایی رقیب بوده است. در حالیکه تولیدو به آرامی حرکات کورسک را تعقیب می کرد نتوانست تغییرسرعت و مسیر کورسک را پیش بینی کند و در نتیجه با کورسک تصادم کرد. این تئوری علت خراش طولانی بر روی بدنه کورسک و ضربه ای که به دم آن وارد شده را توضیح می دهد. ظاهرا ناوسرفرماندهی پترکبیر صدای برخورد را ثبت کرده است.

تولیدو بر اثر وحشت خدمه از نزدیک شدن و تغییر مسیر ناگهانی کورسک کنترل زیر دریایی را از دست داده و دراثر برخورد به سختی آسیب دید و سعی کرد تا از منطقه مانور فرارکند. در این زمان زیردریایی دوم آمریکایی ،ممفیس، سعی کرد تا فرار تولیدو را پوشش دهد و به کورسک نزدیکتر شد. خدمه ممفیس ،به وسیله سونار، صدای بازشدن دریچه های اژدرافکن کورسک را شنیدند و اطمینان پیداکردند که ناخدای کورسک پس از تصادم با تولیدو دستور شلیک به زیردریایی های آمریکایی را صادرکرده است. اژدرهای اشکوال به قدری سریع هستند که در صورت شلیک شدن زمانی برای ممفیس باقی نمی ماند تا از چنگال آنها فرارکند. ناخدای ممفیس از ترس اشکوال های روسی دستور یک حمله پیشگرانه به کورسک راصادرکرد. یک اژدر مارک-48 به سوی کورسک شلیک شد و در سینه آن نشست.

این اولین افنجاری بود که صدایش شنیده شد. نظریه پردازان تئوری توطئه سوراخ دایره ای شکل بزرگی که در بدنه کورسک یافته شد را دلیلی بر اثبات نظر خود می دانند. پس از اینکه رسانه های عمومی به این سوراخ پرداختند دیگر اجازه دسترسی و بازدید از این سوراخ به خبرنگاران داده نشد.

کورسک به اندازه ای قوی بود که اژدر آمریکای نتوانست آن را از صحنه به در کند. کورسک به مسیرخود ادامه داد اما انفجار مارک-48 سبب شد که آتش قسمت انبار اژدرها را فرابگیرد. تلاش برای خاموش کردن آتش به جایی نرسید و کمی بعد اژدرهای کورسک منفجر شدند و با این انفجار روند غرق شدن آن آغازشد. شدت انفجار اژدرهای کورسک به اندازه بود که ممفیس را به سختی تکان داد و بیشتر ایستگاه های لرزه نگاری شمال اروپا آن را ثبت کردند. قدرت این انفجار برابر با 5 کیلوتن تی.ان.تی یا 4.2 ریشتر برآورد شده است.

ولادیمیر پوتین در حالی که فرمانده وقت نیروی دریایی روسیه به او گزارش می دهد.


زیردریایی های روسی که فردای غرق شدن کورسک به محل حادثه رسیدند یک درخواست کمک را ثبت کردند. در ابتدا گمان برده شد که این پیام از داخل کورسک می آید. بررسی های بعدی نشان داد که منبع این پیام یک دستگاه خودکار است. در زیردریایی های ناتو دستگاهی است که در صورت صدمه دیدن زیردریایی به صورت خودکار پیام کمک ارسال می کنند. آیا این پیام را تولیدو ارسال کرده بود؟

هواگردهای روسی ردی از روغن را بر سطح دریای یافتند که می توانست آنها را در یافتن زیردریایی آمریکایی یاری دهد. ممفیس به آسانی توسط هواپیماهای روسی شناسایی شد و گزارشهای رسمی نروژ نشان می دهد که هواپیماهای ضدزیردریایی روسی ممفیس را تا آبهای ساحلی نروژ تعقیب کرده اند. پترکبیر یک پیام اضطراری بر روی فرکانسهای ناتو را ضبط کرده است که در آن ممفیس تقاضای اضطراری برای رفتن به یکی از بنادر نروژ را می کند. ممفیس به نروژ رفت و 7 روز از ترس به دام افتادن زیر دریاییهای روسی در یکی از بنادر این کشور مهمان بود. عکسهایی که ماهواره های جاسوسی روسی از ممفیس برداشتند نشانه هایی از آسیب را در قسمت جلوی بدنه آن نشان می داد. شاید این آسیب در اثر انفجار دوم کورسک بر ممفیس وارد شده بود. پس از آن که نروژ توان دیدن خشم روسها را نداشت درخواست خروج ممفیس را کرد در نتیجه ممفیس شبانه از آبهای نروژ خارج شد و چند روزی را در یکی از بنادر بریتانیا پنهان شد.

centralclubs

[روابط عمومی آکو فروم]

مراسم پنجمین سالگرد غرق زیردریایی كورسك

به یادبود قربانیان حادثه انفجار و غرق زیردریایی اتمی كورسك متعلق به نیروی دریایی روسیه مراسمی در این كشور برگزار شده است.


روز ۱۲ اوت سال ،۲۰۰۰ زيردريايى كه با ۱۱۸ سرنشين در يك تمرين نظامى در آب هاى سرد درياى بارنت نزديك سواحل نروژ شركت داشت يك فروند اژدر مشقى به سوى هدف فرضى شليك كرد اما لحظاتى بعد، انفجار شديدى در داخل زيردريايى روى داد و باعث شد كه كورسك در عمق ۱۰۸ مترى فرو رود و به گل بنشيند.گفته شده است كه اكثر سرنشينان زيردريايى در اثر انفجار اوليه كشته شدند اما حدود ۲۳ نفر كه جان سالم به در برده بودند بعداً در اثر كمبود هوا و سرما به تدريج جان خود را از دست دادند.تلاش گروه هاى نجات روسى و نروژى براى نجات سرنشينان زيردريايى به نتيجه نرسيد و سرانجام اجساد ۱۱۵ تن از سرنشينان به سطح آورده و براى خاكسپارى به روسيه حمل شد.كورسك آخرين زيردريايى از نوع اسكار- ۲ بود كه در دوره اتحاد شوروى طراحى و ساخته مى شد و به دليل داشتن بدنه دوجداره، از آنها با عنوان سفينه هاى غرق نشدنى ياد مى شد.انفجار كورسك زمانى به وقوع پيوست كه هزينه سنگين ادامه عمليات ارتش روسيه عليه شورشيان چچنى و كاهش بودجه دفاعى فشار مالى سنگينى را بر بخش هاى ديگر تشكيلات نظامى وارد كرده بود.برخى از منتقدان كمبود بودجه و سهل انگارى در تعمير و نگهدارى تجهيزات نظامى را علت اصلى وقوع انفجار و غرق شدن كورسك دانسته اند.حادثه غرق كورسك كه كوتاه مدتى پس از آغاز زمامدارى ولاديمير پوتين رئيس جمهورى روى داد تاثير نامطلوبى بر حيثيت دولت و ارتش روسيه گذاشت و پوتين كه در تعطيلات به سر مى برد، به دليل كوتاهى در بروز واكنش لازم مورد انتقاد قرار گرفت.پخش گزارش هاى زنده خبرى از واقعه كورسك در شكل بخشيدن به رويكرد رهبرى جديد روسيه نسبت به رسانه ها موثر بود.به گفته تحليلگران، نحوه پوشش خبرى اين حادثه و ديد منفى كه بسيارى از رسانه هاى همگانى در مورد ضعف تشكيلات دولتى اتخاذ كردند باعث شد تا دولت روسيه درصدد برآيد نفوذ خود بر شبكه هاى تلويزيونى را تحكيم بخشد.
روزنامه شرق

[Hesam]

تولید نخستین زیردریایی بال‌دار جهان کمک بزرگی است هم برای محققان و هم برای فیلمسازان و همچنین برای آنهایی که پول خریدن آن را دارد.

نخستین زیردریایی بال‌دار جهان را به نام دیپ فلایت سوپر فالکون (فالکون بزرگ پرواز ژرف) می‌توانید در اینجا ببینید. این مجموعه عکس از حرکت زیردریایی در حوالی جزایر انگلیسی ویرجین در دی ماه سال پیش، گرفته شده است.
برخلاف زیردریایی‌های متعارف که وزنه‌های تعادلی، آنها را از آب سنگین‌تر می‌کند، سوپر فالکون با تغییر جهت بالهایش هنگامی‌که موتورش آن را با شتاب به جلو می‌راند، نیروهای رانشی روبه‌بالا و روبه‌پایین ایجاد می‌کند. درست مثل هواپیمایی که از بال‌هایش برای بلندشدن استفاده می‌کند.

تام پرکینز، صاحب نخستین سوپر فالکون، میلیاردر و از موسسان مشترک سیلکون‌ولی و سهام‌دار شرکت سرمایه‌گذاری معروف کلینر پرکینز کوفیلد و بایرز است. در اینجا او بر عرشه قایق تفریحی (اس وای مالتیز فالکون) ایستاده است.
اگر شما هم علاقه دارید یکی از همین قایق‌های تفریحی را با زیردریایی بال‌دار داشته باشید، می‌توانید به سراغ شرکت هاوکز اوشن تکنولوژیز برید و یک و نیم میلیون دلار برای خرید بپردازید. اما آنهایی که دنبال خرید مناسب‌تری هستند، می‌توانند این تابستان به کلاس ناوبری زیردریا در مدرسه پرواز این شرکت بروند. سه روز خلبانی آموزشی در خلیج مونتری کالیفرنیا با هزینه 15هزار دلار، یا یک نصفه‌روز با 5 هزار دلار.
سوپر فالکون را گراهام هاکز ابداع کرد، کسی‌که ایده‌اش درمورد پرواز در ژرفای آب، در سال 1374 / 1995 روی جلد یکی از شماره‌های مجله نیوساینیست رفت.

در آن روزها، دیپ‌فلایت1 مایه غرور و سرور هاکز بود. در این تصویر دیپ فلایت 1 پس از انجام آزمایش در حال بیرون آمدن از آب است.
راستی! این سفینه آشنا نمی‌زند؟ حق با شماست: در تیزر آغازین فیلم پیشتازان فضا: اینترپرایز؛ لحظه‌ای این زیردریایی در کنار نمادهای هوانوردی و کاوشگری چون هواپیمای «روح سنت‌لوییس» چارلز لیندبرگز و ایستگاه فضایی بین‌المللی نشان داده شده است

دیپ‌فلایت1 فقط آغاز راه بود. اینجا تصویر وت فلایت را می‌بینید که نخستین بار در سال 1376 / 1997 در آب به پرواز درآمد. خلبان و‌فلایت در جای خشک و مستحکمی ننشسته و به‌جای لباس خلبانی، لباس غواصی پوشیده است. از این زیردریایی برای سکوی فیلم‌برداری استفاده می‌‌شد و برای نخستین بار فیلم‌برداری اقیانوس از نگاه دلفین در فیلم دلفین‌ها: راید آی‌مکس با این زیردریایی انجام شد.

مجله نیوساینتیست باری دیگر در مقاله‌ای در سال 2000 به نشان دادن کارهای هاکز پرداخت. تا آن زمان، او روی شکل اولیه سوپر فالکون که به نام دیپ فلایت آویاتور شناخته می‌شد، کار می‌کرد. اینجا تصویری از این سفینه در جاده کنار دریای مانتری دیده می‌شود. آویاتور به شرکتی به نام ساب آویاتور سیستمز فروخته شد و این شرکت تجربه مدرسه پرواز خود را به اجرا در‌آورد.

در سال 1386 / 2007، هاکز تیم ماجراجویان استیوفاست را تشکیل داد تا رکوردهای جهانی شیرجه و شناوری در اقیانوس را به تنهایی بشکند. استیو فاست، ماجراجوی آمریکایی است که به تنهایی، دور کره زمین را بدون توقف طی کرد و رکوردار بسیاری از سفرهای ماجراجویانه تک نفره در جهان شد. فاست در نظر داشت که این سفینه را به ژرفای بیشتر از 11 کیلومتری سطح دریا ببرد، اما او پیش از تحقق خواسته‌اش در یک سانحه هوایی جان خود را از دست داد. اکنون دیپ‌فلایت چلنجر در حال خاک خوردن در ارثیه فاست است.

با بازنشست شدن چلنجر پیش از درخشش، این سوپرفالکون بود که مورد توجه همگان قرار گرفت. در این تصویر گزارشگر این گزارش تصویری نیوساینتیست (پشت به تصویر با پیراهن مشکی) در حال شنیدن حرف‌های چارلز چیائو مهندس الکترونیک هاکز اوشن تکنولوژیز، درباره مشخصه‌های فنی سوپرفالکون است.

اندازه دماغه مناسب است. در سمت راست یک دسته برای کنترل حرکت، چرخش و گردش زیردریایی وجود دارد که بسیار به کنترل‌های هواپیما شبیه است. کنترل سرعت نیز که در تصویر دیده نمی‌شود، در سمت چپ قرار گرفته است.

در میان موارد ایمن سوپر فالکون، شناوری مثبت سوپر فالکون، بسیار حائز اهمیت است که در صورت خاموش شدن موتور سوپر فالکون، احتمالی برای غرق شدن این زیردریایی باقی نمی‌گذارد. جی توستین، مهندس اقیانوس‌شناس که در تصویر دیده می‌شود، گفت: «شما به سرعت به سطح آب می‌خورید»

سوپر فالکون، به ارزانی از ساحل کار می‌کند و با قدرت خودش از سطح آب فاصله ‌می‌گیرد و به زیر می‌رود. در حالی که در حمل ابزارهای بزرگ ناتوان است، بالاترین سرعتش 6 گره ( حدود 11 کیلومتر بر ساعت) است و موتور کامل آن، برای مطالعه رفتاری و جمعیتی مخلوقات بزرگ و سریع همچون کوسه‌ها، ماهی‌های تن و حتی سرپاوران بزرگ، بسیار ایده‌ال است.

هاکز قبول دارد که او سوپر فالکون را برای هیجانش ساخته است نه برای علم. او گفت: «من می‌خواهم آزاد بی‌هیچ مصالحه‌ای، به آنجا پرواز کنم